بسیاری از مسئولین ، آرزوی ظواهر مقام و موقعیت را دارند زیرا معتقند این ظواهر آن ها را در اداره ی بهتر امور یاری میکند و از طریق محیط پر طمطراق و امتیازات دیگر ، زیردستان بهتر می توانند بفهمند که چه کسی قدرت را در دست دارد .
میزهای بزرگ تر ، تابلوهای نقاشی ،قالی و همه و همه ، جز اسباب و عواملی هستند که به همگان بفهمانند ** چه کسی رئیس است ** .
نتیجه ی نهائی این نوع رفتارها منجر به این خواهد شد که کارکنان رده های غیر مدیریتی این چیزها را نمایانگر مسئولیت و موقعیت ، تلقی کرده و بی بهره بودن خود از این ظواهر را معمولاً نشانه ی بی اهمیت بودن مسئولیت فردی خود بیانگارند .
در شرکت فدکس ،برای آن که حس سهیم بودن در دارایی های شرکت در بین همه ی کارکنان افزایش یابد ظواهر و تجملات مقام مدیران ،بهای فوق العاده ای داده نمیشود ، برای مثال جایگاه لوکس و ویژه ای به عنوان توقفگاه اتومبیل مدیرعامل وجود ندارد ، محل خاص و انحصاری برای نهارخوری مدیران در نظر گرفته نشده است و دفاتر آن ها پر تجمل نیست .
خود را گرفتار چیزهای کوچک کردن ،همانا از کارهای بزرگ ماندن است .
کنفوسیوس .