** هر گاه از خوشبختی کسانی که دوستمان ندارند ، خوشحال شدیم.
** هر گاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم.
** هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم.
** هر گاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود.
** هر گاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.
** هرگاه به بهانه ی عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم.
** هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود.
** هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد ، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد.
** هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود.
** هرگاه همه چیز بودیم و گفتیم ، هیچ نیستیم ...