جین تونی ، قهرمان سابق مشت زنی جهان ،از حریف خود دمپسی نمی ترسید ولی او را مشت زنمرد افکنی میدانست . آگاه بود اگر دمپسی یک ضربه مشت به او بزند شدیداً صدمه دیده و با ضربه های بعد از پای درخواهد آمد به همین علت تونی ضمن تمرین ها یخود برای مبارزه کیلومترها رو به عقب میدوید تا خود را آماده سازد . ترفند او ، در روز مسابقه بعد از شمارش داور موثر افتاد . وقتی تونی بعد از شمارش طولانی بلند شد ، تا پایان همان مرحله با رقص پا عقب عقب رفت و به قولی وقت کشی کرد . در مرحله ی بعد ، تونی وقتی نیروی کافی کسب کرد و حواسش به حالت عادی برگشت رمپسی را با مشت به زمین زد و برنده ی مسابقه شد . تونی در مسابقه برنده شد ؛ زیرا از پیش خود را آماده کرده بود .
نظر وارن بنیس نیز موید همین معناست . توصیه ی او به کسانی که رهبری جمعی را بر عهده دارند این است که : امروزه رهبری شبیه پدر و مادر شدن برای اولین بار است . رهبران مجبور هستند قبل از اینکه موقعیت را درک کنند و در این راه باید آماده موارد و شرایط باشند که هنوز تصور نشده است .
کسی که به شرایط زمانش آگاه باشد هرگز خطرات و تهدیدات او را احاطه نمی کند .