نگاهی به ره توشه و شایستگی های مدیریتی – این قسمت انتخاب مشارکتی

در پاره ای از شرکت های معتبر دنیا ، برای گروه های کار مشارکتی به اندازه ای اهمیت قائل هستند که اجازه میدهند کارکنان با انتخاب سرپرستان و روسای خود ، به طور مستقیم در سرنوشت خود و سازمانشان دخالت کنند . این نوع مشارکت ، حس جمعی ،‌تعلق ، همیاری ، هم داستانی در جمع و آمیختن فرد در گروه را افزایش داده و فرصت مشارکت و زمینه رشد را برای همگان فراهم میکند و موجب ایجاد و افزایش تعهد در میان اعضا گروه شده و فرهنگ حاشیه نشینی را به میزان قابل توجهی منسوخ کرده و کنار میزند .

به عبارتی دیگر ، این نوع تفکر به کارکنان اجازه میدهد تا ضمن مشارکت بیشتر در کار به طور داوطلبانه برای تحقق هدفهای سازمانی یاری بیشتری دهند .

حال شما به عنوان مسئول مدیر یا سرپرست یک جمع ، قدری فکر کنید و بیندیشید اگر این فرآیند در سازمان شما پذیرفته و اجرا گردد آیا نزد کارکنانتان به قدری مقبولین خواهید داشت تا آنان شما را مجدداً برای تصدی سمت فعلی تان برگزینند یا خیر ؟ از پاسخ خود چه نتیجه ی استنباط میکنید ؟ آیا بهتر نیست در فرصت باقی مانده ، در منظومه مدیریتی خود تامل کرده و برای رفع ضعف های تخصصی ، مدیریتی ، رفتار و اخلاقی خود چاره ای تدبیر نمائید .

ما شایستگی قضاوت عادلانه را داریم ، انتخاب ما بهترین ما و موید اراده و خرد جمعی ماست .