مناجات با او از زنده یاد دکتر علی شریعتی

خدایا!

ازخیمه گاه رحمتت بیرونمان نکن.

ازآستان مهرت نومیدمان مساز.

آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان.

ازدرگاه خویشت ما را مران.

...ای خدای مهربان!

برمن روزی حلالت را وسعت ببخش

وجسم و دینم را سلامت بدار

وخوف و وحشتم را به آرامش و امنیت مبدل کن

وازآتش جهنم رهایم ساز.

...خدای من!

اگرآنچه از توخواسته ام؛عنایت فرمایی؛

محرومیت ازغیرازآن؛زیان ندارد

واگرعطا نکنی هرچه عطا جزآن منفعت ندارد.

یارب! یارب! یارب!

...خدای من!

این منم و پستی وفرومایگی ام

واین تویی با بزرگی وکرامتت

ازمن این می سزد وازتوآن...

...چگونه ممکن است به ورطه نومیدی

بیفتم در حالی که تومهربان وصمیمی جویای حال منی.

...خدای من!

توچقدر با من مهربانی با این جهالت

عظیمی که من بدان مبتلایم!

توچقدر درگذرنده وبخشنده ای با این همه

کاربد که من می کنم واین همه زشتی

 کردارکه من دارم.

...خدای من!

توچقدربه من نزدیکی با این همه فاصله ای

که من ازتو گرفته ام.

...توکه این قدردلسوزمنی!...

...خدایا توکی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟