چقدرکیک می خورید؟

عشق ومیل به عشقبازی،یک فرصت زیباوبیادماندی درزندگی است که خداوندمهربان آن را دروجودما قراردادتا پی به وجودلایزالش ببریم. فرصتهای زیبای زندگی مثل یک کیک بزرگ می مونه،که معشوقتون باتمام احساس خوبش برای شماپخته است. ووقتی اونوجلوی شمایی میذاره،که مدتهاست یک کیک حسابی نخوردید. اون موقع شماچقدرکیک می خورید؟وچه اتفاقی می افتد؟ اگرازاون دسته آدمهایی هستیدکه سرتون رومی اندازیدپایین وتا ته کیک رو خودتون می خوریدوهیچی به معشوقتون تعارف نمیکنید،بدونیدکه بادست خودتون معشوقتون رو از دست دادید،چرا؟ چون شیرینی زیاداونقدردلتون رو میزنه که یادلزده میشید ومیرید پی کارخودتون،یا ازمرض قند میمیرید. دراین حالت شماحتما معشوقتون رااز دست می دهید. اما اگه از اون دسته آدمهای به ظاهر تعارفی هستیدکه روتون نمیشه حتی تکه ایی ازکیک را تست کنیدواصلا به کیک دست نمی زنید،باید بگم که شماهم معشوقتون را بزودی از دست می دهید،چرا؟ چون معشوقتون این کارو بی توجهی می دونه نه تعارف وحتمافکر میکنه که شمادستپخت عاشقانه اورا دوست ندارید،شایدهم قبل از اینجا،جای دیگری بودیدوکیک کسی دیگر را میل کردید. تازه ممکن هست که آدم شکمویی همون موقع سربرسه وهمه کیک را با ولع بخوره ومعشوقتون رابه آشپزیش امیدوارکنه. دراین حالت هم شما معشوقتون را از دست می دهید. راه چاره چیست؟؟؟ شمابایدکاملابادقت وهوشیارانه عمل کنید،یک تکه از کیک رامیل کنیدوحتمابرای تشکرواثبات عشقتون بگید:اگه رژیم نداشتم بیشتر می خوردم،چون تا بحال چنین کیکی نخورده بودم. زندگی مثل یک تکه کیک می مونه،اگه زیاده روی کنی می بازی. اگه کم رویی کنی بازم بازنده هستی،وبایداینوبدونی که شرط بقاحفظ تعادل است. همانطورکه دردین مبین اسلام هم آمده:اسلام دین افراط وتفریط نیست،دین میانه روی هست. پس هروقت تو زندگی فرصتی به شماتعارف شد اونو با پررویی وکم رویی از دست ندهید. شادباشیدوشادکام وهمیشه عاشق.