خدایا ... خدایا ... خدایا ... خدایا ...
چرا باید این همه با آدمها رو راست بود ؟ چرا باید فکر کنیم همه مثل خودمون هستند ؟ چرا آدمهائی که بهشون اعتماد میکنیم باید به خودشون اجازه بدهند و سو استفاده کنند ؟ و ... .
خدایا دوست دارم یک دفعه هم که شده به آدمها بدی کنم ... مثل خودشون باشم ... بی رحم ... بدون مسئولیت ... و ... . خدایا خسته شدم خودت کمکم کن .
با تمام این داستانها اما نمیخواهم این طوری باشم دوست دارم بنده خوبت باشم . خدایا خودت کمک کن .
سلام
حتما مشکلی پیش اومده که این پیام رو گذاشتید
یاد یه جمله از حضرت علی (ع )افتادم با این مضمون که می فرمایند:
به دوستانتان رازهایتان را نگوئید شاید روزی دشمن شما شدند
با دشمنانتان بدی نکنید شاید روزی دوست شما شدند
سلام
اوضاع چطوره ... بقول همون تابلو : روزهای سخت و آدمهای سخت و ...
سلام![](http://www.blogsky.com/images/smileys/024.gif)
من فکر می کنم این جور ادما خیلی
اذیت میشن چون ساده ترین کار جهان اینه
که آدم خودش باشه و سخت ترین کار جهان اینه
که کسی باشی که دیگران بخوان
خدابیامرز حسین پناهی میگه
دنیا را بغل گرفتیم فکر کردیم امن است
هیچ کاری با ما ندارد خوابمان برد بیدار شدیم دیدیم آبستن دردهایش شدیم.